> > Babası öldü.
> >
> > Yetim büyüdü.
> >
> > Üvey evlat oldu.
> > Tutuklandı.
> > Hapse atıldı.
> > Sürüldü.
> > İşsiz kaldı.
> > Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde kaleme aldığı günlüğüne;
> >
> > 'Harcamalarım
> > fazla değil, zira gelirim hep az.'
> > Hastalandı, böbreklerinden.
> > Vuruldu, göğsünden.
> > Mesleğinden atıldı.
> > İdama çarptırıldı.
> > Kardeşleri öldü.
> > Çocuğu olmadı.
> > Boşandı.
> > Karaciğeri iflas etti.
> >
> > Evet...
> >
> > MUSTAFA KEMAL ATATÜRK bu...
> >
> > Evladı olmayan bir yetimin, duygularını anlatın...
> >
> > Anlatın ki, o yetimin, evlatlarımıza bıraktığı hediyenin kıymetini anlasın evlatlarımız.
> >
> > Cumhuriyet, çocuklara anlatıldığı gibi, folklorik bir müsamere coşkusundan
> > ibaret değil çünkü...
> >
> >
> >
> > Anlatın ki, kökeninde barınan derin hüznü kavrasınlar.
> >
> > İşte liste yukarıda.
> >
> > Kısacık ömründe bir insanın başına ne felaket gelebilirse gelmiş...
> >
> >
> >
> > Bunu anlatın...
> >
> > Direnen, teslim olmayan ruhu anlatın ..
> >
> > Korkmasınlar engellerden.
> > Korkmasınlar yalnız kalmaktan.
> >
> > Korkmasınlar işsizlikten...
> > Korkmasınlar parasızlıktan.
> > Korkmasınlar alçaklardan.
> > Korkmasınlar doğrulardan.
> >
> > Yürek dediğin...
> > Sadece organ değil
> > Bunu anlayın !!!

> > Bir Anı ...
> >
> > İzmir kurtulmuş, çok tatlı bir yorgunluk, Ankara'ya hareket edecekler...
> > Trene binerler ve kompartımana çekilirler. Ertesi gün, yaveri, Atatürk'ün
> > kompartımanının kapısını çalar. Atatürk, yorgun, bitkin bir halde kravatını
> > yıkamaktadır. Yaveri; 'Paşam bu ne hal, hiç uyumadınız herhalde, niye
> > böylesiniz?' der. 'Çocuk, kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı
> > unutmuşsunuz. Kolumu yastık yaptım ağrıdı. Setremi yastık
> > yaptım üşüdüm. Uyumadım kalktım' der. Yaveri; 'Aman paşam! Birimize haber verseydiniz. Hemen size bir yastıkla battaniye getirirdik' der ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan tarihi bir cevap verir; 'Geç fark ettim. Hepiniz en az benim kadar yorgundunuz, hiçbirinize kıyamadım. Önemli olan benim uyumam degil, milletimin rahat uyumasi ..'
> >
> >
> > ATAMIZ SAYESİNDE ÖYLE RAHAT UYUYORUZ Kİ;
> >
> >
> >
> > HALA UYANAMADIK !!!

07/10/2008 tarihinde mailime düşen bu ileti için can dostum Çağataya
binlerce teşekkürler, ayrıca kendisine hayırlı teskereler diliyorum :)